a to jest właśnie dla mnie kwintesencja tego miasta, pusty peron, kompletnie nieludzka przestrzeń, w której podróżni są ludzikami z innej planety; chociaż ta fotka jest raczej optymistyczna, widać,że ktos czeka na pociąg, który wywiezie go z tego bajzlu, to mi jednak kojarzy sie z pierwszymi miesiącami (latami...?) w warszawie, gdy wysiadałem o 23 z wagonów wypełnionych robolami jadącymi na miesiąc do roboty i wlokłem się na przystanek przy jerozolimskich, żeby raczej siłą woli niż mięśni znależć miejsce w przepoconym nocnym numer 605, który wiózł mnie i z pół setki podobnych na kopińską, do babilonu (pokój nr 557, 4 piętro na końcu korytarza), który rzadko zasypiał...ech. to se ne wrati. jednak miło wspomnieć...
You have a very attractive blog. Congrats!
ReplyDeletethanks
ReplyDeletethis is important comment for me :-)
a to jest właśnie dla mnie kwintesencja tego miasta, pusty peron, kompletnie nieludzka przestrzeń, w której podróżni są ludzikami z innej planety; chociaż ta fotka jest raczej optymistyczna, widać,że ktos czeka na pociąg, który wywiezie go z tego bajzlu, to mi jednak kojarzy sie z pierwszymi miesiącami (latami...?) w warszawie, gdy wysiadałem o 23 z wagonów wypełnionych robolami jadącymi na miesiąc do roboty i wlokłem się na przystanek przy jerozolimskich, żeby raczej siłą woli niż mięśni znależć miejsce w przepoconym nocnym numer 605, który wiózł mnie i z pół setki podobnych na kopińską, do babilonu (pokój nr 557, 4 piętro na końcu korytarza), który rzadko zasypiał...ech. to se ne wrati. jednak miło wspomnieć...
ReplyDelete